Bijblijven in de techniek: nieuwe bevindingen van Johan.

Mijn cursisten stellen mij wel eens de vraag hoe ik op de hoogte blijf van de techniek. Mijn antwoord is dan vaak: ‘Door te luisteren naar verhalen en ervaringen van jullie’. Iedere student komt om te leren, maar brengt ook eigen ervaringen en kennis mee. Veel is bekend bij ons als docenten, maar het gaat juist om de zaken waar we geen antwoord op hebben en het uitzoeken waard zijn.

Bochtongevoelige vezel

Een voorbeeld van iets waar een student mee kwam, was de introductie van de bochtongevoelige vezel. Eerdere generaties lasmachines konden hier met het ‘auto’-programma niet mee omgaan. Het lasbeeld en de OTDR-meting zagen er ook vreemd uit. Dit hoor ik en ik kijk mee, maar een antwoord of de oplossing heb ik er niet altijd direct op. Navraag bij de producent levert mij vaak antwoorden én ze zijn doorgaans blij met de feedback. Relaties die ik heb bij fabrikanten zijn een bron van informatie voor mij en daarmee ook voor de student. Alle verkregen informatie zorgt ervoor dat mijn lessen up-to-date blijven en dat ik de nieuwe techniek blijf volgen.

Relaties opbouwen

Een andere goede manier om contacten op te bouwen en te onderhouden, is het bezoeken van vakbeurzen. Zo ben ik samen met collega Gimo Simons naar de ECOC in Basel geweest. Dit is de grootste beurs van Europa op het gebied van optische technieken. Leveranciers en fabrikanten laten alles zien wat ze in huis hebben. Je kunt dus ook zien met welke technieken wij in de nabije toekomst te maken krijgen. Nou vooruit, een paar dingen die ik ben tegengekomen wil ik je niet onthouden:

#1
Wat me onder andere opviel in Basel zijn de kabels voor datacentra van 1728 en zelfs 6912 vezels. De laatste is 29mm dik. Gelukkig vertellen ze er wel bij dat deze beter niet gebruikt wordt voor ondergrondse OSP-netwerken. Ik heb er tenminste geen lasmoffen voor gezien.

#2
Bij Fitel hebben we van een afstandje een prototype lasmachine gezien voor een multicore vezel. In dit geval hebben ze een vezel meegebracht met 4 kernen. Het gaat waarschijnlijk nog wel even duren voordat er standaarden zijn voor de hoeveelheid en plaats van de kernen in de vezels en de diameter van deze vezels.

#3
Klein, kleiner, kleinst lijkt steeds belangrijker te worden. Bij SENKO liepen we tegen een duplex SN-connector aan met de vertrouwde 1,25mm ferrule. In een patchpaneel met een uitsparing voor één SC adapter passen hier vier duplex SN-connectoren in. Als je je vingers al te groot vond voor de LC-connector, dan maak je borst maar nat. Gelukkig kan je ze aan de boot lostrekken. De SN-connector was er ook in een MT-uitvoering met 16 vezels.

16 vezels in een groep

Met 16 vezels is ook iets aan de hand. Het lijkt erop dat 12 vezels in een groep (kabeltube of MTP-connector) niet helemaal handig is. In PON netwerken, waar we splitters gebruiken, zijn deze in varianten 1:2, 1:4, 1:8, 1:16 enz. verkrijgbaar. Dat is niet lekker te lassen op kabels met maar 12 kleuren vezels. Bij parallelle communicatie zijn we ook van 8bits via 16 en 32bits naar 64bits computers gegaan. Dus wen maar alvast aan de kleuren ‘Olive, Magenta, Tan en Lime’ als vezel 13 t/m 16.

Golflengtes

Als we niet voldoende vezels hebben, dan kunnen we de bestaande verbindingen upgraden met meer golflengtes. Aan de ene kant stop je acht golflengtes in de vezel en aan de andere kant filter je ze er weer uit. Deze CWDM-techniek is niet nieuw, maar we gaan deze filters wel vaker tegenkomen in patchkasten en lasmoffen.

Apparaten met veeeel functies

Bewondering heb ik voor de Chinese vindingrijkheid. Zo troffen we een superklein meetapparaat met verschrikkelijk veel functies. Een handheld OTDR met powermeter die ook de CWDM-kanalen kan meten plus een connectormicroscoop. Dat alles in één klein apparaat! Of wat denk je van een lasmachine waar zelfs de alcoholdispenser en de tissues een plek in de behuizing hebben, én de opbergbox ook meteen een krukje is. Dat specifieke Chinese bedrijf voorziet ieder apparaat ook nog met een rode lichtbron voor het fout zoeken.

Informatie komt overal vandaan

Om nog even terug te komen op het probleem van het moeilijk lassen van de bochtongevoelige vezel: fabrikant Corning heeft deze G657-A2 vezel doorontwikkeld naar een vezel met een grotere Mode Field (kern) Diameter. Hierdoor laat de vezel in de lasmachine en op de OTDR-meting minder grote verschillen zien.

Zo zie je maar, dat je informatie overal vandaan kan halen. Als docent, student en fabrikant. Wees dus vooral nieuwsgierig. Kijk eens op de websites van fabrikanten, ga naar beurzen en stel vragen waar je die hebt. In ieder geval in mijn lessen. Graag zelfs!